به گزارش دیبا خبر به نقل از روزنامه اعتماد ، صادق ضیاییان با اشاره به شاخص ۱۰ ساله (SPEI) منتهی به مرداد ماه امسال ۱۱.۱درصد از جمعیت ایران تحت تاثیر خشکسالی خفیف، ۲۱.۵درصد خشکسالی متوسط، ۳۲.۵درصد خشکسالی شدید و ۲۰.۷ درصد با خشکسالی بسیار شدید مواجه هستند و تنها سه‌دهم درصد از جمعیت کشور در شرایط ترسالی بسیار شدید، سه‌دهم درصد ترسالی شدید، دودهم درصد ترسالی متوسط و هفت‌دهم درصد با ترسالی ضعیف قرار دارند و ۱۲.۷درصد جمعیت از شرایط نرمال برخوردار هستند.

رییس مرکز ملی خشکسالی همچنین مساحت دچار خشکسالی در ایران را در دو بازه کوتاه‌مدت و بلندمدت تشریح کرد و گفت: نتایج بررسی‌های پارامترهای دما، بارش، تبخیر و تعرق در ۱۰ ساله گذشته منتهی به مرداد ۹۸ نشان می‌دهد که ۹.۲درصد مساحت کشور دچار خشکسالی خفیف، ۱۸.۲درصد خشکسالی متوسط، ۲۸.۷درصد خشکسالی شدید و ۲۹.۸درصد خشکسالی بسیار شدید است.

سال گذشته بود که مجید شفیع‌پور، رییس موسسه ملی تغییر اقلیم و محیط‌زیست دانشگاه تهران در گفت‌وگو با «اعتماد» بر نقش تغییرات اقلیمی در بروز خشکسالی‌های گسترده در ایران تاکید کرده بود: «تغییر رژیم بارش‌ها یکی از تبعات تغییر اقلیم است. هم روی موقعیت بارش‌ها و هم روی دوره زمانی بارش‌ها اثر می‌گذارد.

چیزی که شاید الان بیشتر اهمیت پیدا کرده شیوه مدیریت منابع آب است. بخشی از آب‌ها باید به‌عنوان حقابه زیست محیطی باقی بماند. فقدان مدیریت یکپارچه منابع آب موجب شده نیاز آبی تالاب‌ها و در واقع حقابه زیست‌محیطی‌شان نادیده گرفته شود.» به‌گفته شفیع‌پور شاه‌کلید حل مشکل اعمال مدیریت یکپارچه بر منابع آب است: «همواره وقتی درباره بخش مصرف آب در کشور صحبت می‌شود، از سه بخش کشاورزی، صنعت و شرب صحبت می‌شود:

در حالی که بخش چهارم یعنی حقابه زیست‌محیطی اکوسیستم‌ها مثل تالاب‌ها و رودخانه‌ها نادیده گرفته می‌شود. اگر این اکوسیستم‌ها بمانند، موجب تثبیت خاک، رشد گیاهان حفاظت از تنوع زیستی و… می‌شوند. حیات ما در گرو حفظ این بخش است.

در صورت حفظ اکوسیستم‌هاست که می‌توان به صنعت و کشاورزی و زندگی عادی هم پرداخت.» از طرف دیگر یکی از پیامدهای خشکسالی را می‌توان در هشدارهای مکرری جست‌وجو کرد که دایما درباره خطر فرونشست زمین مطرح می‌شود.

بارگذاری بیش از اندازه و برداشت بی‌رویه از سفره‌های آب زیرزمینی یکی از عوامل تشدید خطر فرونشست زمین است، چنان‌که روشن است مساله خشکسالی، فقدان مدیریت یکپارچه منابع آب، سیاستگذاری نامتناسب با کم‌آبی و… موجب شده زنجیره‌ای از مشکلات به‌هم پیوسته در این حوزه شکل بگیرد.

انتهای پیام/