



به گزارش خبرنگار پایگاه خبری دیبا خبر، «اشرف سلطان مرادی» معلم و نویسنده تبریزی با انتشار کتاب «نقش فرزندپروری در قلدری سایبری، با نگاهی علمی و روانشناسانه به فضای مجازی و خشونتهای جاری در این دنیای وسیع پرداخته است. او که دانشآموخته رشته علوم تربیتی در مقطع کارشناسی و فارغالتحصیل رشته روانشناسی تربیتی در مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه تبریز است، به دلیل اهمیت مقوله قلدری سایبری نگاهی نقادانه به شیوه ترتیب والدین و تاثیر آن در نوع رفتار در شبکههای اجتماعی پرداخته است. در ادامه به گفتوگو با این بانوی دغدغهمند میپردازیم.
من در این کتاب سعی کردهام با اشاره به دیدگاه نظریهپردازان روانشناختی به خانواده که اولین کانون اجتماعی و عاملی مهم بر رشد روانی کودکان است، بازگردم. بر اساس یافتههای علمی، روابط خانوادگی ضعیف، بیثباتی قوانین انضباطی و افراطی سخت و ناپایدار، نبود تعامل مثبت بین والدین و فرزندان و بهطور کلی سبک فرزندپروری ضعیف منشاء رفتارهای پرخاشگرانه به شمار میآید.
دلیل تاکید شما بر واژه «قلدری سایبری» چیست؟
قلدری سایبری بر نفوذ غول فضای مجازی در تربیت فرزندان اشاره دارد. این یک واقعیت است که با پیدایش اینترنت و شبکههای اجتماعی شکل قلدری سنتی عوض شده و از حالت فیزیکی و جسمی خارج و جای خود را به قلدری مجازی و آنلاین داده است.
شاهد هستیم که بسیاری از مادران یا پدران با استفاده از شیرینزبانی فرزندان کوچک خود در اینستاگرام آنها را به یک بلاگر تبدیل میکنند، شما به شخصه با این کار موافق هستید؟ آیا این پدیده میتواند به قلدری مجازی نیز ختم شود؟
بله. متاسفانه در اینستاگرام شاهد این موضوع هستیم به نظر بنده اولاً؛ قبل از هر چیز استفاده صحیح از هر تکنولوژی جدید باید به فرزند آموزش داده شود و حد و مرزی برای استفاده از آن وسیله در نظر گرفته شود. دوما؛ هر کودک با توجه به اقتضای سنی خود باید از شبکههای اجتماعی برای رفع نیازهای خاصی استفاده کند، نه اینکه اینترنت به طور شبانهروز و بدون هیچ محدودیتی در دسترس او باشد. سوما؛ اگر والدین از کودک در فضای مجازی استفاده ابزاری شده و از این راه کسب درآمد کنند، کودک به خطا رفته و هدف از حضور در دنیای مجازی را کسب درآمد و معروف شدن میداند.
با توجه به گسترش ورود فضای مجازی در زندگی انسانها و تاثیر آن در زندگی، شما در این کتاب چه راهکاری برای مقابله با بحرانهای احتمالی پیشنهاد کردهاید؟
با توجه به تحقیقهایم در این کتاب به چند راهکار رسیدم که عبارتند از: مشخص کردن انتظارات والدین از فرزندان به صورت روشن برای انجام رفتار معقول در فضای مجازی، توضیح این مطلب به کودکان که زورگیری اینترنتی موضوع غیر قابل تحملی است و در صورت مشاهده آن توسط والدین پیامدهایی در انتظارش خواهد بود، گفتگوی دوستانه و در عین حال جدی با فرزند درباره مفهوم قلدری سایبری و نحوه برخورد صحیح هنگام دریافت پیامهای تهدید کننده و نگران کننده از طریق اینترنت یا تلفن همراه و در نهایت اینکه بهتر است نصب دستگاههایی مانند یارانه یا تبلت در مکانهایی که امکان نظارت والدین بر آنها آسان و مدام فراهم است، صورت گیرد، نه در اتاق شخصی کودک!
پریسا امامی