به گزارش دیباخبر به نقل از توریسم آنلاین: سال ۱۳۹۴ بود که شرکت تعاونی بانوان گیوه باف در روستای میوان تشکیل شدکه ابتدا تعداد اعضای آن کم بود، اما به مرور آن را گسترش دادند .

روستای میوان ازتوابع بخش باینگان شهرستان پاوه می باشد. صادرات ۴۰ میلیون دلاری گیوه از شهرستان پاوه بیانگر ظرفیت اقتصادی بالای صنایع دستی در این بخش است که می توان برای توسعه اشتغال و کارآفرینی از آن استفاده کرد.

نیمی از گیوه‌های تولیدی در این شرکت تعاونی توسط عراقی‌ها خریداری می شود.معمولا بازرگانان عراقی به روستای میوان می‌آیند و آنجا تولیدات را خریداری می‌کنند و به کشور خودشان می‌برند تا در آنجا به فروش برسانند.

روستای میوان ازتوابع بخش باینگان شهرستان پاوه می باشد. صادرات ۴۰ میلیون دلاری گیوه از شهرستان پاوه بیانگر ظرفیت اقتصادی بالای صنایع دستی در این بخش است که می توان برای توسعه اشتغال و کارآفرینی از آن استفاده کرد.

روستای «میوان» ( به معنی مهمان) یکی از توابع بخش باینگان، ۳۵ خانوار دارد و به روستای بانوان «کلاش باف» معروف است. قبلا قالیبافی، کاموا بافی، مشارکت در باغداری و کشاورزی، فعالیت اصلی زنان روستای میوان بود اما از زمان برگزاری دوره آموزشی گیوه بافی، تحولی در صنایع دستی روستا و فعالیت های بانوان روستا به وجود آمد.

بانوان روستای میوان توام با خانه داری و پرورش فرزندانشان، در زمان فراغت از کار، برای خود سرگرمی از جنس هنر ایجاد کرده اند و روزانه حدود ۴ ساعت زمان برای بافتن گیوه صرف می کنند.

فرشته حسینی یکی از بانوان ساکن روستای میوان است که سال ۸۶ به همراه دیگر بانوان ساکن روستا در دوره آموزشی گیوه بافی شرکت می کند و اکنون کارآفرین و صادرکننده گیوه است. در این روستا که با تلاش فرشته و همراهانش به نام روستای بانوان گیوه باف شهرت یافته است،۳۵ خانوار زندگی می‌کنند.

معمولا تولید گیوه یک هفته تا ده روز زمان لازم دارد، آن‌ها الیاف ابریشمی را از تبریز سفارش می‌دهند و کف آن را هم که بخشی از آن را پارچه‌های به هم فشرده شده تشکیل می‌دهد را از نودشه تهیه می‌کنند.

گیوه تنها کفشی است که تا به تا ندارد، یعنی هر لنگه از این نوع کفش را می توان برای پای دیگر استفاده کرد. با توجه به معماری منطقه و سنگلاخی بودن، گیوه هایی که ساکنان منطقه از آن استفاده می کنند، پا را در مقابل آسیب ها به خوبی حفظ می کند.