به گزارش پایگاه خبری دیبا خبر به نقل از رادیوگفتگو ،حسنیه علیلو با بیان اینکه متغیر دین می‌تواند بر سلامت افراد جامعه و حتی خود جامعه به عنوان یک هویت مستقل اثرگذار باشد، گفت: تمام واژه‌ها در طول دوران و تاریخ دچار اِعوجاج و غفلت‌هایی نسبت به معنای حقیقی خود شده‌اند. در سطح باورهای عامه جامعه دینداری به عنوان مدیریت عواطف و احساسات تجلی پیدا می‌کند و مردم گمان می‌کنند که فرد دین‌باور صرفا احساسات مذهبی قوی دارد.

وی با تصریح بر اینکه تکیه و باور به یک منبع ماورایی احساس امنیت به انسان می‌‌دهد و اعتماد و باور انسان را در حوزه سلامت جسمی، سلامت روحی و روانی تامین می‌کند، اظهار کرد: علامه طباطبایی دین را برنامه زندگی معرفی می‌کند. برنامه آن چیزی است که نوشته می‌شود و در صورت عمل به آن به غایت و هدف مشخصی دست می‌یابیم. بنابراین اگر فرد دیندار به درستی عواطف و باورهای خود را مدیریت کند و در واقع منطبق بر واقعیت‌های آموزش‌های دینی دیندار شده باشد، تفکر سازمان یافته‌ای دارد.

این استاد حوزه و پژوهشگر مذهبی با تصریح بر اینکه فرد دیندار از معلول‌ها به علت‌ها می‌‌رسد و پدیده‌ها را به درستی شناسایی می‌کند، عنوان کرد: فرد دیندار در حوزه اندیشه به امنیت خاطر دست می‌آورد و به این موضوع اطمینان خاطر پیدا می‌کند که نقشه راه را در اختیار دارد که این موضوع به سلامت روحی و روانی و حتی جسمانی فرد کمک می‌کند.

وی افزود: البته طبیعی است که مانند هر برنامه‌ای مرتکب خطا شویم اما به دلیل آن که نقشه راه و برنامه داریم اساسا امنیت خاطر و امنیت عقلانی بیشتری نسبت به بروز احساسات مذهبی داریم.

وی با بیان اینکه سلامت بشر در ساحت‌های مختلفی تعریف می‌شود، گفت: نخست، ساحت جسمی افراد است که از نظر دینی نیز محترم و با اهمیت شمرده می‌شود. ساحت دوم در حوزه روان فرد است. افراد از نظر روانی مورد بررسی قرار می‌گیرند. ساحت سوم نیز حوزه سلامت روحی است. اگر قائل به این باشیم که افراد دارای بعد روحانی باشند از نظر روحی نیز افراد ممکن است دچار بیماری شوند که در این مرحله دین بیش از هر عامل دیگری کمک کننده است.