WASP-76b سیاره ای با قفل کشندی است؛ بدان معنا که درست مثل ماه زمین تنها یک وجه خود را به ستاره مادرش یعنی WASP-76 نشان می دهد. آن وجهی که به سمت ستاره قرار دارد نیز در معرض تشعشعات کیهانی قرار می گیرد که باعث شده دمای آن به ۲۱۰۰ درجه سانتی گراد برسد؛ دمایی که فلزاتی نظیر آهن را تبخیر می کند. بادهای شدیدی که در این سیاره می وزند نیز شب ها بخارات آهن را به سمت دیگر آن می برند؛ یعنی جایی که دما به ۱۴۸۲ درجه سانتی گراد کاهش می یابد و آهن در آن به حالت مایع در می آید.

تیم محققان با کمک Espresso موفق شدند آهن را در جایی که روز به شب تبدیل می شود (خطی که ترمیناتور خوانده می شود)  شناسایی کنند با این حال وقتی این حالت برعکس می شود، یعنی جایی که ترمیناتور از شب به روز تبدیل می شود امکان شناسایی همان سیگنال ها برای دانشمندان وجود ندارد. اما وقتی بخار آهن به سمت دیگر سیاره می رود متراکم شده و به شکل مایع روی سطح WASP-76b می بارد.

دیوید ارنریچ از اخترشناسان دانشگاه ژنو در سوئیس در این باره گفت:

می توانیم بگوییم این سیاره ایست که غروب ها بارانی می شود با این تفاوت که به جای آب روی آن آهن می بارد.

این نخستین رصد Espresso بود؛ ابزاری که برای شناسایی سیارات فراخورشیدی طراحی شده (منظور سیاراتی است که حول ستاره هایی غیر از خورشید می گردند). بعد از این اتفاق دانشمندان به این نتیجه رسیدند که Espresso می تواند کارهای بیشتری انجام دهد و استفاده از توان آن در کنار تلسکوپ قدرتمند رصدخانه شیلی می تواند مطالعه در مورد جو اگزوپلنت ها را ساده تر نماید.